Η αίσθηση του χιούμορ μεταδίδεται από τους γονείς στα παιδιά
Η αίσθηση του χιούμορ μας είναι κάτι που μαθαίνουμε από τους γονείς μας. Ξεκινώντας από τους πρώτους μήνες της ζωής μας, μαθαίνουμε, αντιγράφοντας τα πάντα από τους γονείς μας και παρατηρώντας τις αντιδράσεις τους σε διαφορετικούς τύπους καταστάσεων.
Αυτή η διαδικασία ξεκινάει σε ηλικία 6 μηνών, όταν τα μωρά γνωρίζουν τις συναισθηματικές αντιδράσεις των γονιών τους, ακόμα και το γέλιο.
Εάν ο γονέας ενός παιδιού ηλικίας 6 μηνών εμφανίζει αδιαφορία ως απάντηση σε ένα συμβάν, το παιδί πιθανόν να κάνει το ίδιο. Αντίθετα, εάν οι γονείς γελούν σε κάτι που συμβαίνει, τα μωρά θα είναι ενθουσιασμένα και θα επαναλάβουν την ίδια συμπεριφορά.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από μια ομάδα εμπειρογνωμόνων της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (BPS) διαπίστωσε ότι ένα μωρό δεν είναι ακόμα σε θέση να αποφασίσει αν κάτι είναι διασκεδαστικό ή όχι σε ηλικία 6 μηνών. Επομένως ψάχνουν για την αντίδραση των γονιών τους και αντιγράφουν τα πιο ενδιαφέροντα.
Fact από τη Μηχανή του Χρόνου:
“Το γέλιο απελευθερώνει τον αγροίκο από το φόβο του διαβόλου, γιατί μεσ’ τη γιορτή των τρελών και ο διάβολος φαίνεται φτωχός και ηλίθιος και επομένως ελέγξιμος…το γέλιο αποσπά για μερικές στιγμές τον αγροίκο από το φόβο…ο αγροίκος που γελάει δε νοιάζεται τη στιγμή εκείνη αν θα πεθάνει…το γέλιο είναι υποκινητής της αμφιβολίας”. Με αυτά τα λόγια, και άλλα πολλά, περιγράφει ο Ουμπέρτο Έκο στο “Όνομα του Ρόδου” τη σημασία του γέλιου στη ζωή του ανθρώπου. Σε κάποιο σημείο, μάλιστα, οι δύο διαφωνούντες μοναχοί του διαλόγου, Γουλιέλμος και Χόρχε, αναφέρουν ότι τα λουτρά, όπως και το γέλιο, αποκαθιστούν την ισορροπία των χυμών , που ενυπάρχουν στον άνθρωπο και τον θεραπεύουν.
Με αυτό τον τρόπο ο Έκο μεταφέρει στο έργο του την μέχρι τον Μεσαίωνα πεποίθηση για τη σχέση των χυμών του σώματος με την ψυχική και σωματική Υγεία του ανθρώπου. Πρόκειται για του 4 χυμούς -το αίμα, η μαύρη χολή, η λευκή χολή και το φλέγμα-, που αν η ανάμειξη τους γίνεται κανονικά και κατά τις φυσικές αναλογίες τότε ο άνθρωπος είναι υγιής, εύθυμος, in boun umore,(κατά του Ιταλούς, ή en bonne humoeur, κατά τους Γάλλους. Άλλωστε η ιταλική umore, η γαλλική humoeur και αγγλική humor, ίσως να παράγονται ετυμολογικά από την ελληνική λέξη “χυμός”…
